Ödevin olmadığı gün eve geldiğinde ilk cümlesi " yaşasınnn bugün ödev yok "olur. Ödev ve ders olmasın, bütün gün resim yapsın, giysin çıkarsın elbiseleri, defile düzenlesin...
Neyse.. Bugün günlerden ödev.
Ödev, önlü arkalı tek sayfa. Ama bizimkini oflatıp puflatmaya yetiyor.
Hatta olmayan uyku bile gelip bünyeye giriyor. Gözler ovuşturulup, ağız esnemekten yırtılma noktasındayken ben ödevin ilk sayfasını bitirelim bari derdindeyim.
Diyo ki ilk sayfada;
Parçayı okuyun ve parçadan yararlanarak soruları yanıtlayın.
Parçada şöyle;
Itır, uyumadan önce pencerenin camından dışarı bakmış. Her taraf bembeyazmış. Itır kar tanelerini meraklı gözlerle incelerken ablası Irmak yanına gelmiş....
Diye devam ediyo.
Soruyorum benimkine. "Kızım parçadaki kahramanlar kimmiş?"
"Kıtırla Pınar anneciğim....."
Güleyim mi ağlayayım mı bilemedim...
Kızım, " Itır ve ablası Irmak. Dinlemedin mi dikkatlice " diye sorunca da, " Amannn anne. Ha Irmak ha Pınar. Aynı şey değil mi" demez mi. Koptum zaten.
Bıraktık ödevi;))
- Posted using BlogPress from my iPhone
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder